In deze werken staat een Maria Magdalena centraal. Alleen is deze Maria geen  Maria, maar louter een vrouw die een jazzlied zingt. De pijn die de zangeres overbrengt wordt echt. De ‘figuren-luisteraars’ worden de figuranten van het verhaal.

Jan Scheirs werd gegrepen door Jheronimus Bosch’ schilderij:

“De kruisdraging” (Gent).

De heilige Veronica  in de linker beneden hoek, die op een serene manier huilt terwijl Jezus in pijn maar met een ongelooflijke kracht zijn kruis door de straten van Jeruzalem trekt. Rondom staan de monsterlijke gezichten van een gruwelijke massa die genieten van de vernedering.

Maria zingt hier het lied van een de niet beantwoorde liefde, en het verlies van haar geliefde, een gevoel dat we allemaal kennen.

De sfeer die het doek uitademt is die van een gekke jaren ‘20 en ‘30 maar speelt ook in de huidige tijd, omdat Scheirs vind dat onze tijden analoog zijn. In een hectisch leven worden tedere gevoelens versmacht en is een emotie louter iets dat je nog enkele dagen mag hebben. Na het lied moet je weer mee. Mee met de snelheid, mee met de hardheid.

De techniek is een acryl techniek; laag op laag spelend met het grove onbewerkte linnen.

Een studie naar een drieluik van Desiree, een luik naar Farfalla, een serie “zussen” die voor een uitgevonden bloemenbehang staan. Dit werk werd de eerste maal geëxposeerd op “ De Donderdagen” in de singel maart 2005, in samenwerking met de choreograaf David Hernandes die Jan Scheirs inviteerde als gastkunstenaar.

Een werk als dit kan besteld worden, Desiree krijgt er dan gewoon een ‘zus’ bij 

ze behoort tot een éénluik of een drieluik.

De bloemen zijn typerend, de compositie blijft dezelfde, alleen het gezicht en de kleuren van de jurk worden anders.

Wenst u uitgenodigd te worden dan kan u naar  jan@scheirs.com  een email te sturen met uw adresgegevens en email.  Met dank.

Series Nouveau Fauvisme: ’20 ’30 Caberet Burlesque

1999-Today

Antwerp, Belgium  International